Sorry, dat er weer een paar dagen overheen zijn maar wij zijn inmiddels aangekomen bij "ons" huis in Davenport en dan heb je even de tijd nodig om te settelen dus vandaar en ik nu pas met deze, wellicht laatste blog over onze toer, kom.

Zal beginnen waar de vorige blog eindigde en dat was in Fort Walton Beach (Florida noord west)

Geen Staatsgrenzen die wij nog zullen oversteken en geen muziekroutes om te volgen dus deze blog staat in het teken van kustroutes en eilandbezoeken.

's Ochtends is aan de vochtigheid van de auto te merken dat wij in Florida zijn. Eigenlijk hoort dat niet eind november begin december maar het is hier in noord Florida ongewoon warm voor de tijd van het jaar. Lucky us!

Wat ook wel bijzonder is is dat je tussen het ene stadje en het andere stadje de tijdgrens overgaat van Central naar Eatern Standaard Time dus het is voor ons nu 1 uur later geworden en het verschil met Nederland is i.p.v 7 nu 6 uur vroeger geworden.

De Gulf Coast zoals ze dat hier noemen is een aaneenschakeling van parelwitte zandstranden afgewisseld met leuke stadjes met huizen in diverse pasteltinten. Doet bijna Caraïbisch aan. Hebben enkele eilanden voor de kust bezocht zoals St. Joseph Penninsula en St. George Island. De bruggen naar deze eilanden zijn heel lang en de eilanden zelf bestaan voor een groot deel uit nationale parken. Rustig genieten dus van alles om je heen. Pelikanen die laag over het water scheren, reigers, ibissen en waterhoenders, alles komt voorbij. Denk daarbij het witte zand, de zee en de heerlijke temperatuur en je waant je in het paradijs!

Uiteindelijk uitgekomen in Apalachicola een gezellig vissersplaatsje dat bekend staat als de grootste oester- en St. Jacobsschelpenleverancier van Florida. Zo uit zee op je bord, wij hebben dat mogen meemaken, heerlijk. En dat alles in een restaurant, zo gezellig en zo mooi verlicht, een onverwachte verrassing en dat voor zo'n klein stadje!

Op weg naar Carrabella, eveneens een vissersstadje, komen wij de eerste gele borden tegen met daarop de afbeelding van een beer! Meerdere borden gezien dus ze zullen er zeker zijn maar wij hebben ze, helaas, niet gezien. Carrabella Beach bezit veel garnalenkotters en veel boten voor pleziervissers.

Over de Ochiockonee Bay naar Wakulla Springs en het daar gelegen State Park waar zich de bron bevindt van de Wakulla River met een diepte van 70m en een uitstoot van 2 miljoen liter water per minuut. Het behoort tot een van de grootste zoetwaterbronnen ter wereld. Ook restanten van mammoets zijn hier aangetroffen dus een interessant gebied. De zoetwaterbronnen hebben we gezien maar de mammoets niet.

Na deze natuurshots weer de bewoonde wereld opgezocht en naar de hoofdstad van Florida, Tallahassee, gereden. Op wat 19e eeuwse gebouwen na niet echt bijzonder. Wel bijzonder is dat door dit gebied ooit de "Trail of Tears" liep. Dit is de trail die de uit Florida verdreven indianen hebben gevolgd op hun weg naar de noordelijker gelegen reservaten waarheen zij werden verplicht te gaan. Een grote tragedie in de geschiedenis van diverse indianenstammen en waarbij vele mensen hun leven hebben gelaten. De ceremoniële begraafplaatsen zijn nu Historic Markers! Komt ons heel bizar over.

Verschillende leuke plekken tegengekomen onderweg naar de andere kant van noord Florida en uiteindelijk in Jacksonville uitgekomen. Een stad waar wij alleen maar doorheen gereden zijn omdat het, buiten de skyline, niet echt veel te bieden heeft. Jacksonville Beach, gelegen aan de Atlantische oceaan, is daarentegen wel heel mooi en vooral de weg langs de kust is schitterend met wederom prachtige beach houses en mooie stranden. Wij rijden langs een weg die aan beide kanten beplant is met de meest uiteenlopende prachtige palmbomen en komen uit in Saint Augustine, de oudste stad van Amerika.

De omgeving van St.Augustine werd voor het eerst onderzocht in 1513 door de Spaanse ontdekkingsreiziger en gouverneur van Puerto Rico, Juan Ponce de Leon, die het gebied daarna claimde voor de Spaanse kroon. Voorafgaand aan de oprichting van St. Augustine in 1565, werden er verschillende eerdere pogingen gedaan om de Europese kolonisatie in wat nu Florida is voor elkaar te krijgen door zowel Spanje als Frankrijk, maar allen faalden. St. Augustine geldt als de oudste nog steeds bestaande Europese nederzetting in wat nu de Verenigde Staten is.Deze stad is een plaatje! De oude binnenstad is prachtig in stand gebleven en vooral tegen de avond als de (kerst)verlichting aan gaat is alles, van de vele gebouwen tot de toppen van de bomen (en dat zijn er nog al wat), met miljoenen lampjes verlicht. De foto's die wij gemaakt hebben geven nog onvoldoende weer hoe het er in het echt uitziet.

Wij hebben ons hotel met uitzicht op de baai en om de hoek het oude centrum dus kunnen heerlijk struinen door het stadje. Uiteraard de nodige live muziek gezien en gehoord maar juist als wij een leuk terras oplopen om hiernaar te luisteren, stopt de man. Ja, als je daar al de hele dag staat te spelen ben je wel toe aan een biertje en blijf je niet nog eens langer doorspelen voor een paar toeristen uit Nederland.

In een van de straatjes hebben wij buiten op het tropische terras van een leuk restaurant heerlijk gegeten bij een graad of 27! Ons hoor je niet klagen!

Wie dat wel doen zijn de plantagehouders van citrusvruchten want het moet kouder worden willen de vruchten het goed doen, zo niet, dan een slechte oogst. Zo zie ja maar weer er is altijd wel iemand ontevreden

Na St. Augustine afgezakt via Micanopy, genoemd naar een indiaanse Seminole chief die zich hier vestigde in 1821. Een leuk stadje gesitueerd rond een klein plein met prachtige oude eiken. Na New Orleans konden wij hier eindelijk weer eens een cappuccino drinken!

Doorgereden naar "ons" huis in Davenport en het is heerlijk om even niet uit de koffer te hoeven leven. Het huis is binnen prachtig geworden, een plaatje. Ron en Tonny complimenten!

In de 3 jaar dat wij niet in Florida zijn geweest zie je dat er overal veel wordt gebouwd en opgeknapt. Ook worden en zijn er overal nieuwe wegen aangelegd. Helaas is Florida niet maatgevend voor geheel Amerika want in de andere Staten die wij bezocht hebben zijn ze nog niet zo ver.

Florida blijft uiteindelijk toch een speciale Staat met de vele gepensioneerde Amerikanen die hier wonen en de vele Amerikaanse toeristen die hier komen voor een bezoek aan de pretparken en het heerlijke klimaat. Op kosten wordt dan even niet gelet. Het Spanje van Europa!

Wij gaan de komende weken nog genieten van al het heerlijks dat Florida ons te bieden heeft, de kerstversiering ophangen en als er weer wat te melden valt, een nieuwe blog schrijven. Tot dan, lieve groet ons,

Pierre & Trix